რომის პაპმა აღმოჩენა გააკეთა - შიდსის გავრცელების მიზეზი პრეზერვატივები ყოფილა

საქართვეოსაგან განსხვავებით, სადაც პატრიარქის და საპატრიარქოს თუნდაც მცდარ შეხედულებებს ,,მონის'' ფსიქოლოქოლოგიის მქონე არა მარტო საზოგადოება, არამედ ხელისუფლებაც და ზოგადად პოლიტიკური სპექტრი ლამის კაანონად თვლის, დასავლეთის კათოლიკური სახელმწიფოები არ მალავენ თავიანთ აღშფოთებას რომის პაპის 17 მარტის განცხადებასთან დაკავშირებით. ბენედიქტ მეთექვსმეტემ თვითმფრინავში რომლითაც იგი კამერუნში მიდიოდა ჟურნალისტებს განუცხადა: ,,შიდსის პრობლემის მოგვარება შეუძლებელია პრეზერვატივების მეშვეობით. პირიქით, მათი გამოყენება ამწვავებს პრობლემას და ხელს უწყობს ეპიდემიის გავრცელებას''.
რეაქციამ არ დააყოვნა თვით უმაღლეს ეშელონებიდანაც კი.
საფრანგეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ ღრმა შეშფოთება გამოთქვა აღნიშნულ განცხადების გამო. სამინისტრო განმარტავს რომ იგი მართალია არაა უფლებამოსილი ჩაერიოს საეკლესიო დოქტრინის საქმეში, და ამას არც აპირებს, მაგრამ მსგავსი განცხადებები ეჭქვეშ აყენებს სახელმწიფო ჯანდაცვის პოლიტიკას და ადამიანის სიცოცხლის დაცვისთვის არსებულ ვალდებულებებს.
საგარეო საქმეთა სამინისტროს განცხადებამდე, ჯანდაცვის მინისტრმა უპასუხისმგებლო უწოდა რომის პაპის განცხადებას და თავისი შეძრწუნება გამოხატა. ,,კვლავ ვიმეორებ რომ შიდსი არის დაავადება რომელიც არ იკურნება და არც რაიმე პრევენციას ექვემდებარება დღესდღეობით, თავდაცვის ერთადერთი ზომა არის პრეზერვატივის გამოყენება''.
ბევრად უფრო კატეგორიული იყო ბელგიის ჯანდაცვის სამინისტრო, რომლის ოფიციალურ კომუნიკეშიც აღნიშნულია რომ ასეთი განცხადებების გაკეთება ეკლესიის ხელმძღვანელისაგან 21 საუკუნეში, რომელიც აშკარა წინააღმდეგობაში მოდის ამ საკითხზე მომუშავე მსოფლიო მეცნიერთა რეკომენდაციებთან, უსათუოდ შეიცავს ეკლესიურ ხედვას რომელიც შეიძლება მიჩნეული იყოს ძალიან საშიშად. პაპის ქმედება სიკვდილის საფრთხის წინაშე აყენებს მრავალ ადამიანს.

პოლიტიკოსებმა მემარჯვენეთა თუ მემარცხენეთა ბანაკიდან არ დააყოვნეს რეაქციები. საფრანგეთის ყოფილი პრემიერ მინისტრი და ამჟამად ბორდოს მერი, რომელიც თავს კათოლიკედ და ქრისტიანული ღირებულებების ერთგულად მიიჩნევს აცხადებს რომ რომის პაპი პრობლემებს ბადებს, რადგანაც აშკარად ტოტალური აუტიზმის პირობებში ცხოვრობს.
უფრო შორს წავიდა საფრანგეთის კომუნისტური პარტიის ლიდერი და რომის პაპის განცხადებას უპასუხიმგებლო და კრიმინალური აქტი უწოდა. მისი ასეთი აღშფოთება გასაგებიცაა რადგანაც იგი ამჟამად პარლამენტში შიდსის პრობლემებზე მომუშავე ჯგუფს ხელმძხვანელობს.
ცალკეული რეგიონებიც კი ოფიციალურ განცხადებებს ავრცელებენ და ყველგან დაგმობილია რომის პაპის განცხადება. ,,უპასუხისმგებლო'' და ,,მიუღებელი'', ეს ორი სიტყვა ყველა საპროტესტო განცხადებაში გვხვდება.

პარიზის მერი, პირველი გახსნილი გეი საფრანგეთის პოლიტიკაში ბერტრან დელანოე სინანულით აღნიშნავს რომ პაპი , იყენებს თავის ხელთ არსებულ სულიერ და მორალურ ზეგავლენას და შიდსისგან თავდაცვის ერთადერთი საშუალების წინააღმდეგ გამოსვლით სჩადის აქტს რომლის უდაოდ უარყოფითი მნიშვნელობა ყველასათვის ცხადია.

ბევრად უფრო რადიკალური განცხადებების გაკეთებას არ ერიდებიან ადამიანის ეფლებებზე და შიდსთან ბრძოლის გზებზე მომუშავე არასამთავრობოები, ბევრმა მათგანმა განაცხადა რომ პაპის ეს განცხადება სასიკვდილო განაჩენია მილიონობით აფრიკელისათვის.
,,ყელში ამოვიდა ეს პაპი, მისი, განცხადება სხვა არაფერია თუ არა განზრახ მკვლელობბის მცდელობა'' - განაცხადა გარემოს დაცვის პრობლემებზე მომუშავე ერთ ერთი ჯგუფის ხელმძღვანელმა.
სამწუხაროა რომ 21 საუკუნეში ამხელა უფსკრული არსებობს პაპის აზროვნებასა და რეალურ ცხოვრებას შორის. მაშინ როდესაც ექიმები ამტკიცებენ რომ პრეზერვატივი 99 პროცენტით იცავს შიდსისგან, გაუგებარია რას ეყრდობა პაპი რომელიც ამ საქმეში არაა პროფესიონალი. ჯობია პაპმა ილაპარაკოს იმაზე რაც იცის, პრეზერვატივები არაა ის თემა სადაც მას რამე გაეგება - ასეთია ზოგადად შეფასებები.
ორგანიზაცია ექიმები საზღვებს გარეშე შიშობს რომ რომის პაპის ასეთი უპასუხისმგებლო პოზიცია წყალში ჩაუყრის ორგანიზაციას წლების განმავლობაში აფრიკის კონტინენტზე გაწეულ საპრევენციო მუშაობას, რადგანაც აფრიკაში კათოლიციზმს ძალიან ძლიერი გავლენა აქვს და მოსახლეობაც სპეციალისტებზე მეტად ეკლესიის სიტყვას ენდობა (რა სამწუხარო პარალელის გავლება შეიძლება საქართველოსთან).
მკაცრი იყო აფრიკული არასამთავრობო ორგანიზაციების შეფასებებიც, მათი უმრავლესობის აზრით რომის პაპი უბრალოდ არ ცხოვრობს 21 საუკუნეში და საერთოდაც მოწყვეტილია რეალობის გრძნობას.
ჩემი აზრით როდესაც ასეთი დიდი გავლენა გაქვს მასებზე, შენი თითოეული განცხადება კარგად უნდა აწონ-დაწონო და პასუხი აგო ყველა შესაძლო შედეგზე რომელიც შენს მოძღვრებას და მოწოდებებს შეიძლება მოჰყვეს, სხვანაერად რომ ვთქვათ სად გადის ზღვარი სიტყვის თავისუფლებასა და ,,სამსახურეობრივი მდგომარეობის'' ბოროტად გამოყენებას შორის?
რა თქმა უნდა არ არსებობს და არცაა საჭირო რომ არსებობდეს რაიმე ინსტანცია რომელიც პაპს ან პატრიარქს აუკრძალავდა თავისი აზრების გამოთქმას. სისულელეების თქმის უფლება ყველას, მათ შორის ეკლესიის წარმომადგენლებსაც აქვთ, მითუმეტეს რომ მათ ეს ყველაზე კარგად გამოსდით.